Scandinavië

Aangekomen bij de ferry terminal hebben we de auto opgehaald en zijn we naar de check-in gereden. Onze boot was nog niet eens afgemeerd, integendeel, hij was nog geeneens te zien. Om 18:30 zou de check-in beginnen en we zouden om 20:10 vertrekken, maar om 18:10 was het schip, de Amorella van de Viking Line, nog nergens te zien. Maar even later zagen we haar dan toch aankomen en korte tijd later lag ze afgemeerd. De check-in ging op zich vrij vlot, maar daarna moesten we nog wachten voordat we aan boord konden. Er waren 5 rijen auto's en wij stonden in rij 4. Toen we eindelijk aan boord konden mochten eerst rij 1 en toen die klaar was rij 2 etc. Maar iedere keer als het oprijden even stokte vulden de rijen 1 en 2 zich weer zodat die vervolgens weer eerst mochten. Zo moesten wij wel erg lang wachten. Maar na een lange wachttijd, tijdens welke we het brood hebben opgegeten dat we vanochtend hadden gekocht, konden wij dan ook aan boord. Na de auto te hebben geparkeerd op de boot zijn we op zoek gegaan naar onze hut.

Deze bleek helemaal onderin de boot zijn, zelfs onder de waterlijn, vlak voor de machinekamer. We hadden namelijk de goedkoopste binnenhut geboekt die er was, de Q-klasse. Een klein hokje met twee smalle stapelbedden. We hadden dus vier bedden voor ons drieën, er komt namelijk niet nog een ander bij, dus ook al heb je een vier persoons hut, je betaald voor drie personen. Na onze spullen in de hut te hebben gezet zijn we naar boven gegaan voor de afvaart. Om 20:20 vertrokken we. We hebben uren door de archipel van Stockholm gevaren. Deze archipel bestaat uit zo'n 24.000 eilanden. Sommige heel groot en sommige maar een paar vierkante meters. Een aantal van deze eilanden zijn ook bewoond, sommige met slechts 1 huis. Nadat we Ciska op bed hadden gelegd, om 10 uur pas overigens, voor de 3e achtereenvolgende keer erg laat, zijn wij, toen ze sliep, nog wat gaan drinken in één van de vele bars op de boot. Het was inmiddels al na elven en het was nog steeds licht buiten, althans schemerig. Dat is nu wel het voordeel van een binnenhut, je hebt geen ramen waardoor het altijd aanwezige buitenlicht naar binnen kan komen.

Rond een uur of twaalf zijn we ook naar onze hut gegaan voor een kort nachtje. Om 5 uur (Zweden tijd, 6 uur Finland tijd, daar is het één later) moeten we weer op zijn voor het ontbijt want om ongeveer 7:30 plaatselijke tijd komen we aan en moeten we in de auto zitten om van boord te kunnen. Het was soms erg lawaaierig in de hut, niet zozeer van de motor als wel van allerlei andere geluiden, gebonk, geraas, en ik weet niet wat allemaal meer. Om 5 uur liep de wekker af. Wij waren al wakker, maar Ciska sliep nog door en had moeite met wakker worden. Na alle spullen te hebben ingepakt zijn we naar het restaurant gegaan voor het ontbijt. Na het ontbijt de spullen uit de hut gehaald en naar de auto gelopen. Korte tijd later waren we afgemeerd en konden we van boord en reden we op Finse bodem. Als eerste werden we aangehouden voor een alcoholcontrole. Iedereen die van boord komt wordt gecontroleerd omdat veel Zweden en Finnen zich laveloos zuipen aan de goedkope (voor hun dan, niet voor ons) belastingvrije drank. We waren nu in Turku, maar het was nog ruim voor acht uur en dan is er nog weinig te beleven voor de toerist. De Tourist Info ging pas om 8:30 open en in de tussentijd hebben we wat langs de rivier gelopen. Het leek weer een warme dag te gaan worden, zo vroeg in de ochtend lag de temperatuur al ruim boven de 20 graden.