Scandinavië

8 Juli t/m 6 Augustus 2003

Heenreis en de Randboldal camping ] - [ Legoland ] - [ Eiland Funen ] - [ Naar Stockholm ]
Stockholm ] - [ Oversteek naar Finland ] - [ Turku en naar Helsinki ] - [ Helsinki ]
Naar Tampere ] - [ Omgeving Tampere ] - [ Rauma ] - [ Tampere ] - [ Naar Oulu ]
Oulu ] - [ Simo ] - [ Ranua en de Poolcirkel ] - [ Kemi ] - [ Naar Kramfors ]
De Hoge Kusten ] - [ Naar Dalarna ] - [ Rondje Siljan meer ] - [ Rondje Orsa meer ]
Naar Kopenhagen ] - [ Kopenhagen ] - [ Naar huis ]

Klik hier om alle delen tegelijk op één pagina te zien

Rondje Orsa meer

De afgelopen nacht hebben we beter geslapen op ons luchtbed dan de vorige nacht op het sofa-bed. Buiten zag de lucht er zwaar bewolkt en dreigend uit en na verloop van tijd begon het ook te regenen. Wat een verschil met gisteren. Voor het eerst in lange tijd weer een lange broek aangetrokken. Na het ontbijt zijn we vertrokken om nog meer wat van de omgeving te bekijken.
Spelende jonge beren in het berenpark
Spelende jonge beren in het berenpark
De beren krijgen te eten
De beren krijgen te eten
Als eerste zijn we naar een berenpark even ten noorden van Orsa gereden, sinds eind 2022 is dit park gesloten. Hier werden beren, wolven, lynxen, poolvossen en een veelvraat in een meer natuurlijke omgeving dan een gewone dierentuin gehouden. Gewapend met paraplus zijn we het park ingegaan, het regende namelijk nog steeds. Als eerste zijn we naar de beren gelopen, ze hebben een enorm gebied tot hun beschikking waar ze zich kunnen uitleven. Er zijn meerdere beren gebieden, er is een gebied bestemd voor de wat jongere beren en een gebied voor de volwassen beren. Ook was er een wat kleinere ruimte waar een moeder liep met twee jongen die eind vorig jaar waren geboren. De jonge beren waren continu met elkaar aan het spelen. Het was inmiddels gelukkig wel opgehouden met regenen. Terwijl we bij de beren aan het kijken waren werden ze gevoerd. Ze kregen broden, appels en een soort krachtvoer. Van de beren liepen we langs de wolven, die ook
De wolven lieten zich niet zo eenvoudig fotograferen
De wolven lieten zich niet zo eenvoudig fotograferen
net daarvoor gevoerd waren. Ook de wolven hebben een behoorlijk groot terrein tot hun beschikking. De andere dieren zijn iets minder bedeeld, maar ze zijn dan zelf ook een stuk kleiner. Van de veelvraten was er overigens maar één, een vrouwtje dat we overigens niet hebben gezien. De poolvossen waren nu in de zomer nog donker gekleurd, in de winter krijgen ze een witte vacht. Het gehele park is gelegen aan één kant van een heuvel, wat maakt dat alles lopend vanaf een tamelijk steil pad moet worden bekeken. Op sommige plaatsen zijn een soort pieren tot boven de beren- en wolven verblijven aangelegd zodat je ze wat beter kan bekijken en zeker beter kan filmen of fotograferen zonder zo'n vervelend gazen hek ertussen. Op de top van de heuvel is een restaurantje waar we geluncht gehebben. Terug beneden hebben we nog bij de lynxen gekeken, ze lieten zich niet echt goed zien, we hebben ze alleen wat tussen het gras zien liggen en op een afstand zien lopen. Al met al is het zeer boeiend park waarin je de dieren in een meer natuurlijke omgeving kan bekijken en je ze niet verveeld door een stalen kooi ziet heen en weer lopen zoals in de
Gammelgård openluchtmuseum
Gammelgård openluchtmuseum
Kantklossen met mensenhaar in het Gammelgård openluchtmuseum
Kantklossen met mensenhaar in het Gammelgård openluchtmuseum
meeste dierentuinen. Na in totaal zo'n drie uur in het park te zijn geweest zijn we vertrokken richting de Tourist Info in Orsa om te kijken wat we nog meer in de omgeving kunnen zien. Ze gaven ons als tip om naar Våmhus te gaan naar de Gammelgård. Een soort openluchtmuseum waar ook wat oude ambachten te zien zouden zijn. Van het laatste was er alleen manden vlechten en haarklossen. Dit is een soort kantklossen, maar dan met mensenhaar. De draden die daar dan uitkomen worden gebruikt om sieraden, broches en muurdecoraties van te maken. Dit werd vroeger gedaan door de allerarmsten die geen geld hadden om garen te kopen en die gebruikten daar dan hun eigen haar voor. Vandaar zijn we om het Orsa meer via Mora terug gereden naar ons huisje. Onderweg in Mora nog boodschappen gedaan.