Scandinavië

Vrijdag 1 augustus, Arjans 39e verjaardag. De dag ziet er qua weer een stuk beter uit dan gisteren. Een stralend blauwe hemel met hier en daar een vriendelijk wit wolkje. Het bed waar we afgelopen nacht op geslapen hebben was hopeloos, zo'n zelfde soort als we op de camping in Tampere hadden. Een slaapbank waaruit een twee persoons stretcher gehaald kan worden. Bij iedere beweging kraakt het overal en het heeft een erg dun matras zodat je soms de stalen balken voelt. De komende nachten zullen we maar weer op ons luchtbed gaan slapen zoals we in Tampere ook hadden gedaan. Na het ontbijt zijn we vertrokken om de omgeving te verkennen. Als eerste naar de Tourist Office in Mora gereden om wat info te verzamelen. Van de Tourist Office zijn we naar Nusnäs gereden, niet ver van Färnäs. In Nusnäs staat een fabriek van Grannas waar ze de beroemde Dalapaarden maken en we hadden Ciska beloofd om daar te gaan kijken. Het is een ware toeristische attractie. Als eerste zijn we in de fabriek gaan kijken. De ruwe vorm van een paard (ze maken overigens ook varkens, kippen en andere dingen) zagen ze eerst uit een stuk hout. Daarna worden met de hand de details gesneden zodat alles wat ronder wordt en vervolgens wordt alles weer mechanisch geschuurd. De volgende stap is de karakteristieke rode kleur aanbrengen in een groot bad met rode verf. Als ze daarna gedroogd zijn worden ze met de hand verder beschilderd. Erg boeiend om allemaal eens te zien en Ciska vondt al die Dalapaarden maar wat mooi. In de aangrenzende winkel nog wat rond gelopen en daar hebben we nog het één en ander gekocht. We hebben er ook een paar nieuwe klompen voor Ciska gekocht waarna er vervolgens door een van de Dalapaarden schilderessen haar naam op is geschilderd. Na nog wat te hebben gedronken en gegeten in het inpandige restaurantje zijn we vertrokken naar het eilandje Sollerön in het Siljan meer. Hier is verder weinig te beleven zodat we direct zijn doorgereden naar Gesunda aan de zuidkant van het meer. Daar wilden we met een stoeltjeslift de Gesunda berg opgaan om van een magnifiek uitzicht over het meer te kunnen genieten. Maar helaas was de lift kapot zodat we niet zo hoog konden komen als we wilden. Bij een restaurant aan het begin van de lift hebben we geluncht en vervolgens zijn we naar Falun gereden. In het plaatsje Falun is een oude kopermijn gevestigd, de oudste mijn ter wereld, zo'n 1000 jaar oud.

De mijn is momenteel niet meer als zodanig in gebruik maar kan nog steeds worden bezocht. Arjan is als enige ook in de mijn geweest omdat we voor Ciska geen warme jas bij ons hadden. In de mijn is het namelijk slechts zo'n 7°C. Met een lift ga je naar zo'n 55 meter diepte, het diepste punt ligt overigens op 600 meter onder het aardoppervlak. Vandaar loop je door een aantal gangen en krijg je een indruk hoe vroeger het kopererts werd gedolven. Behalve koper werd er overigens ook oa. zink en goud gedolven. De rondleiding duurt ongeveer een uur. In die tussentijd hebben Hilleke en Ciska de mijn bovengronds bekeken. Het verhaal gaat dat de mijn bij toeval is ontdekt. Een boer zag een schaap met rode horens en volgde het beest om uit te vinden hoe dat kwam. De geit bleek steeds zijn horens tegen een bepaald stuk rots te schuren waardoor er koper bloot was komen te liggen. Dit alles zou zich al zo'n 1000 jaar geleden hebben afgespeeld. Bij de mijn staat ook een enorme houten geit als symbool voor deze gebeurtenis. Vanaf de mijn zijn we naar het plaatsje Rättvik gereden om daar in een restaurant aan het strand bij het meer wat te gaan eten. Na een overheerlijke maaltijd zijn we weer naar ons huisje gereden. Daar kon Arjan 's avonds de PC van de eigenaar gebruiken om de email te lezen en om de website te updaten.